Deze voormiddag op mijn gemak een koffie gaan drinken in het dienstencentrum hier om de hoek. Moet altijd alert blijven om mensen van mijn leeftijd met een rollator niet als bejaard te bestempelen. Tsssss… Diene mens vraagt of de zitplaatsen aan mijn tafel nog vrij zijn en daar ik niemand anders naast mij zie zitten kan ik enkel bevestigend antwoorden. Was overduidelijk dat hij een gesprekspartner zocht. Oké dan, mijn gsm waarop ik krantenartikelen aan het lezen was mooi afgesloten en mij opengesteld voor een gesprek.
DJEZUS
Na de klassieke dooddoeners als ‘van waar ben je oorspronkelijk’, ‘hoe ben je hier terechtgekomen’, ‘heb je kinderen’, ‘is je partner ook aan kanker overleden’ enzovoort, enzovoort, kwam er iets uit de lucht vallen waar ik niet op voorbereid was. “Weet je”, oreerde hij, “dat Marie Madeleine de moeder van Christus was!” Denk dat de stomme verbazing in hoofdletters van mijn gezicht af te lezen viel. Het zal mij in de eerste plaats worst wezen wie of wat zijn moeder was, en de daaropvolgende wetenschap dat Christus geen Jood maar een Romeins burger was, al evenzeer. DJEZUS! Maar, ik kon gerust zijn, want volgens hem heeft een ongelovige als ik evenveel bestaansrecht in een democratie. Pardon!?
Vanaf daar laveerde hij van zijn studententijd in de toen beruchte Boudewijnstraat en de Voskenslaan te Gent (opleiding textiel) naar Canada (het enige echte democratische land in zijn opinie) alwaar hij een bedrijf wilde opstarten maar zijn vader de benodigde 1 miljoen Canadese dollar niet wilde betalen, om te stranden bij wat hij dan wel is geworden, namelijk bedrijfsleider bij een fabriek die textielmachines fabriceert en oplevert. Tussen de verhalen door kreeg ik het ophemelen van de industriële landbouw in al zijn facetten te verwerken, want die is democratisch, zo ook het gebruik van pesticiden, monocultuur, enzovoort, wie dat niet inziet is naïef. Hij had naar eigen zeggen nog ook een heel vrolijk en kleurrijk verhaaltje uit zijn carrière. Hij had in opdracht textielverfmachines opgeleverd in Marokko, en vanaf waar het spoelwater de rivier inliep kwamen dode vissen bovendrijven en werd het mooi gekleurde water afgevoerd richting zee. Toen had ik het gehad bij deze bejaarde, en haalde mijn opvoeding in fatsoen het nipt van mijn democratisch recht om hem mijn koffierestje in zijn gezicht te gooien.
Vrijgeleide
Achteraf rees bij mij de vraag hoe veel mensen ‘democratie’ zien. Voor deze bejaarde industrieel lijkt het wel een toverwoord, een vrijgeleide die alle deuren opent, die ervoor zorgt dat je alles kan, alles mag ten voordele van jezelf, al is dat ten koste van anderen. Zelf opteer ik bij het invullen van ‘democratie’ voor iets dat er is ten voordele van iedere mens.
Democratie betekent ‘regering door het volk’. Het volk kiest het bestuur dat geacht wordt een beleid te voeren in overeenstemming met wat het volk wil en gelooft goed te zijn voor ieder. Geboren als naakte primaat in een fysieke wereld die op zich niet vriendelijk is, heeft de mens in de eerste plaats nood aan bescherming die je kan samenvatten als de basisbehoeften die de geboorterechten uitmaken. De onderscheiden primaire biologische levensbehoeften als degelijke woonst, goede voeding, zuiver water en zuivere lucht komen niet vanzelf maar moeten gecreëerd worden. Dit zou dus de leidraad moeten zijn, het streven om dit voor ieder te bereiken. Maar zoals er in alles een pool en een tegenpool is, goed en kwaad, positief en negatief, democratie en dictatuur, is er binnen de democratie een strijd tussen altruïsme en egoïsme – ‘ik eerst’. Een strijd voor een menselijk bestaan waarin de vervulling van levensbehoeften van ieder op de eerste plaats komt en niet op de tweede plaats, pas na de vervulling van de egoïstische behoeftes van een minderheid. Een minderheid die zich de middelen heeft toegeëigend om zichzelf rijkelijk te voorzien en verdeeldheid te bewerkstelligen onder de meerderheid van het mensdom. Die liegt en bedriegt om zijn positie te bestendigen. Die daartoe handig gebruikmaakt van het democratisch princiep waardoor het verschijnsel optreedt dat meerderheden kiezen voor minderheden die hen het recht op een menswaardig bestaan ontzeggen of onmogelijk maken.
Ik ga het belang van de vakbonden die destijds de levensomstandigheden van de meerderheid op een hoger plan brachten niet ontkennen, maar men is niet ver genoeg gegaan. Men is blijven plakken aan de likstok uit de snoepkast van de minderheid. Opslag, kindergeld, vakantie, een eigen huis en auto, enzovoort.
Echte vooruitgang is samen in onderling overleg en besluitvorming werken voor de primaire biologische levensbehoeften als degelijke woonst, goede voeding, zuiver water en zuivere lucht voor alle mensen, zonder uitzonderingen. De vooruitgang die de minderheid de meerderheid voorhoudt, is broodje aap.
Om te eindigen met een oneliner: democratie zit in en rond de koffiepot!
Jef Germonprez
